Διακόπτουν την λειτουργία τους οι υγειονομικές επιτροπές των Νομαρχιών

Διαβάζουμε στο www.disabled.gr
http://www.disabled.gr/lib/?p=37683

Σύμφωνα με το άρθρο 6, του Νόμου 3863/2010 («Νέο Ασφαλιστικό Σύστημα και συναφείς διατάξεις, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις»), από 1η Απριλίου 2011 καταργήθηκαν όλες οι άλλες Επιτροπές πιστοποίησης αναπηρίας που λειτουργούσαν στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης (ΦΚΑ), στις νομαρχίες και το Δημόσιο, με εξαίρεση τις Ανώτατες Υγειονομικές Επιτροπές, Στρατού, Ναυτικού, Αεροπορίας, την Ανώτατη Υγειονομική Επιτροπή της Ελληνικής Αστυνομίας, και τις επιτροπές Απαλλαγών και τις Τριμελείς εξ ιατρών επιτροπές, οι οποίες εξακολουθούν να ασκούν τις αρμοδιότητές τους.

Κι έτσι έχει γίνει.

Το πρόβλημα είναι ότι ο νόμος εφαρμόζεται μονομερώς, καθώς δεν έχουν δημιουργηθεί οι προβλεπόμενες εναλλακτικές, ούτε συζητιούνται προσωρινές, πριν την διακοπή της λειτουργίας των υγειονομικών επιτροπών.

Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να ενημερώσει τους πολίτες που έχουν αναπηρία εγκαίρως και γραπτώς, με ευθύνη, ενώ προφανώς περιμένουν ότι θα θυμούνται από τον Ιούλιο του 2010 ότι την 1η Απριλίου 2011 θα σταματήσει η λειτουργία των συγκεκριμένων επιτροπών, προκειμένου να τακτοποιήσουν τις δουλειές τους εμπρόθεσμα. Συγνώμη, λάθος. Πολλοί το θυμούνται έχοντας την προσδοκία ότι θα σταματήσει επιτέλους αυτή η ανώφελη γραφειοκρατία που στην καλύτερη περίπτωση είναι μόνο πονοκέφαλος για τους ανθρώπους με αναπηρία.
Μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει καν δημοσίευση που να αφορά τον σχεδιασμό του αναμενόμενου κέντρου πιστοποίησης αναπηρίας και τις νέες διαδικασίες για την γνωμάτευση αναπηριών, πόσο μάλλον υπουργική οδηγία, και ούτε είναι γνωστό πότε θα υπάρξει.

Οι πολίτες απλά μένουν ξεκρέμαστοι σε ένα σύστημα τόσο γραφειοκρατικό που η μη έκδοση της γνωμάτευσης της Νομαρχίας τους εμποδίζει στην καθημερινή τους ζωή. Αυτή την στιγμή και για άγνωστο χρονικό διάστημα, κάποιος που πρόσφατα απέκτησε παραπληγία-τετραπληγία δεν μπορεί να ξεκινήσει την διαδικασία για να λάβει επίδομα (που δεν είναι επαρκές για να καλύψει τα έξοδα υποστήριξης), οι μαθητές με αναπηρία δεν μπορούν να δώσουν τις ενδοσχολικές τους εξετάσεις (θα μείνουν πίσω αλλά όχι λόγω χαμηλών επιδόσεων των ίδιων), κάποιοι ασφαλισμένοι με αναπηρία δεν μπορούν να καταθέσουν την φορολογική τους δήλωση με την προβλεπόμενη απαλλαγή, κάποιοι δεν θα προλάβουν τις προθεσμίες του κοινωνικού τουρισμού ΕΟΤ, και κάποιοι δεν θα μπορέσουν να εκδώσουν δελτίο στάθμευσης – γιατί δυστυχώς μόνο ένα τέτοιο χαρτί φαίνεται ότι χρειάζεται για να μην γίνονται στόχαστρο του κάθε βιαστικού και ανάγωγου οδηγού.

Κι έτσι αποκαλύπτεται το παράδοξο. Οι γνωματεύσεις δεν μπορούν να αντικαταστήσουν πραγματικές λύσεις σε πραγματικά προβλήματα. Ακόμα και η έκδοση γνωματεύσεων εμπόδιζε την ζωή των ανθρώπων με αναπηρίες και πριν διακόψουν την λειτουργία τους οι υγειονομικές επιτροπές των νομαρχιών.
Ναι, να αλλάξει το σύστημα για την πρόσβαση σε παροχές για την αναπηρία, και αφού δεν έχει αλλάξει μέχρι τώρα, να αλλάξει το συντομότερο δυνατό και ουσιαστικά. Αλλά η αλλαγή στην χώρα μας φαντάζει σαν την Λερναία Ύδρα – κόβεις ένα κεφάλι, γεννιούνται δύο.

ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ, Απρίλιος 2011